Γράφει ο Δημήτρης Παπαθανασίου, Δημοτικός Σύμβουλος
Επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Φυσάει Κόντρα για την Ανατροπή»
Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Δήμαρχος και οι επικοινωνιακοί του σύμβουλοι δεν θα χρειάζονταν και πολύ περισσότερο χρόνο για να παρουσιάσουν τα θετικά «πεπραγμένα» της διετίας που συμπλήρωσαν στο τιμόνι του Δήμου.
Καλός ο χαβαλές , αλλά αποτέλεσμα μηδέν.
Αν αναζητήσει κάποιος στο επαρκές, για να εξαχθούν συμπεράσματα, χρονικό διάστημα των 2 και πλέον ετών της δημοτικής διακυβέρνησης Παπαστεργίου , (στα μισά σχεδόν του δρόμου μέχρι τις επόμενες δημοτικές εκλογές) θα συναντήσει πολιτικές που ταίριαξαν απόλυτα με τις εφαρμοζόμενες μνημονιακές πολιτικές των κυβερνήσεων Σαμαρά και Τσίπρα, πρακτικές και συμπεριφορές που δεν κατάφεραν στο παραμικρό να αποτελέσουν καίριες και αποτελεσματικές προς όφελος της τοπικής κοινωνίας αυτοδιοικητικές παρεμβάσεις.
Άλλωστε όσα περιλαμβάνονταν στα προεκλογικά φυλλάδια του κ. Παπαστεργίου παρέμειναν ιλουστρασιόν περιτύλιγμα ενός σχεδιασμού που ποτέ δεν άρχισε καν να υλοποιείται, αφού τίποτα από όσα παρουσιάζονταν ως καινοτόμα και προωθητικά δεν αντίκρισαν μέχρι σήμερα οι πολίτες .
Αν ανατρέξουμε σήμερα στην ανενεργή εδώ και καιρό ιστοσελίδα της παράταξης του Δημάρχου, θα διαπιστώσουμε ότι π.χ. στη θεματική άσκησης της δημοτικής εξουσίας, εκτός από τον ορισμό δύο αντιδημάρχων για τις περιφερειακές δημοτικές ενότητες τίποτα άλλο δεν έχει αλλάξει από το παλαιό και παρωχημένο πλαίσιο δημοτικής διακυβέρνησης .
Η θεσμοθέτηση της «ημέρας του Δηµάρχου», για να ακούει τους πολίτες και τα προβλήματα τους, μετατράπηκε σε αλλεπάλληλα «προσωπικά» ραντεβού ρουσφετολογικού χαρακτήρα, η ενεργοποίηση του ρόλου των πολιτών στη λειτουργία του Δήμου διοχετεύθηκε σε δημοσιοσχετίστικες συναντήσεις ψηφοθηρίας, η σύγκληση των Συμβουλίων Τοπικής ή Δημοτικής Κοινότητας μία φορά το μήνα έμεινε στο συρτάρι των αιρετών της εκπροσώπων, η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης υπολειτουργεί χωρίς καμία αποφασιστική αξία, παρά μόνο σαν ακροατήριο υποσχέσεων του Δημάρχου, το Τοπικό Συµβούλιο Νέων και το Συμβούλιο Ένταξης Μεταναστών δεν συγκλήθηκαν ποτέ εδώ και 2 χρόνια, ενώ φυσικά δεν πραγματοποιήθηκε καμία συνέλευση κατοίκων στα χωριά του Δήμου, ενώ υπήρχε δέσμευση για μία φορά ανά έτος .
Όποιος θέλει να απογοητευθεί ακόμα περισσότερο μπορεί να συνεχίσει την ανάγνωση του «προγράμματος» της δημοτικής σήμερα πλειοψηφίας , είμαι σίγουρος ότι ακόμα και οι σύμβουλοι που συγκαταλέγονται σε αυτή, δεν θα θυμούνται τίποτα από όσα είχαν υποσχεθεί και από όσα είχαν εξαγγείλει στο κυνήγι του σταυρού.
Ποια είναι όμως η πραγματική απεικόνιση των δύο ετών δημοτικής διακυβέρνησης Παπαστεργίου και της ομάδας της «επανεκκίνησης» ;
Ας θυμηθούμε μερικά της «επιτεύγματα»:
1)Πραγματική ακινησία στην υλοποίηση έργων, ακόμα και αυτών που είχαν ξεκινήσει και των οποίων εξασφαλίσθηκε η χρηματοδότηση με εκατομμύρια ευρώ, όπως το «Μουσείο Τσιτσάνη» του οποίου η έναρξη λειτουργίας του αναβάλλεται ανά εξάμηνο ή η μουσειολογική ανάδειξη του Μύλου Ματσόπουλου .
Καμία παρέμβαση στους τομείς της πολιτικής προστασίας (αντιπλημμυρικής , αντιπυρικής ή αντισεισμικής) προκειμένου να διαφυλαχθούν περιουσίες και ανθρώπινες ζωές. Τα όσα ζήσαμε πρόσφατα στις πλημμύρες απέδειξαν την απουσία της τοπικής αυτοδιοίκησης από το σχεδιασμό και υλοποίηση σοβαρών έργων υποδομής σε αυτό το νευραλγικό τομέα .
2)Συνεχής και επαναλαμβανόμενη εξαγγελία έργων μεσαίας ή μικρότερης κλίμακας που είτε ξεκινούν και μένουν στην μέση , είτε δεν ξεκινούν ποτέ και αναπαράγεται η εξαγγελία τους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα η ανάπλαση της νησίδας του Αγιαμονιώτη ποταμού, οι περιαστικοί ποδηλατόδρομοι, τα αθλητικά κέντρα στο Ρίζωμα και στα Μεγ. Καλύβια, η αξιοποίηση των πρώην αποθηκών της ΕΑΣΤ που χρυσοπλήρωσε ο Δήμος, οι περιορισμένες παρεμβάσεις σε σχολικές μονάδες, η ανακατασκευή των παιδικών χαρών, η ανάπλαση τέλος δημοτικών χώρων και η αξιοποίηση σημαντικών εκτάσεων μέσα στην πόλη, (όπως η πλατεία Εθνικής Αντίστασης , ο χώρος στη ΔΕΗ , το στρατόπεδο 7ης ΤΑΞΥΠ, το στρατόπεδο Παπαστάθη), η απουσία ακόμα και μικρών δράσεων για τη βελτίωση έστω του δικτύου των πεζοδρομίων .
3)Στο τομέα της άσκησης κοινωνικής πολιτικής η δημοτική αρχή εμφανίσθηκε ουραγός των ισχνών κυβερνητικών επιλογών, εγκλώβισε τις πολιτικές της κοινωνικής αλληλεγγύης μέσα στις στενές γραμμές ενός «εθελοντισμού» με κίνητρα αποκατάστασης των «εθελοντών» και δεν κατάφερε να δημιουργήσει πιο αποτελεσματικές δομές αντιμετώπισης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
4)Στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της καθημερινής διαβίωσης , επέλεξε την εικόνα και τον εντυπωσιασμό σε βάρος του συνολικού σχεδιασμού και της ουσίας.
Έφτιαξε εικονικούς «ποδηλατόδρομους» απλά βάφοντας το οδόστρωμα , εξάντλησε κάθε όριο ανοχής των πολιτών για την εξυπηρέτηση ανούσιων προγραμμάτων όπως το «Όχημα χωρίς οδηγό», επιχείρησε να προχωρήσει σε αποσπασματικές παρεμβάσεις διαχείρισης του κυκλοφοριακού προβλήματος χωρίς κανένα αποτέλεσμα, ανέχεται χρόνιες δυσλειτουργίες, όπως η χωροθέτηση της λαϊκής αγοράς , η χωροθέτηση των θέσεων στάθμευσης ΤΑΧΙ και η απομάκρυνση των αφετηριών του αστικού ΚΤΕΛ από το κέντρο της πόλης και γενικά αντί να επιλύσει προβλήματα τα περιέπλεξε ακόμα περισσότερο στοχεύοντας στον εύκολο και εφήμερο εντυπωσιασμό μέσα από αποσπασματικές παρεμβάσεις, παρά στην άσκηση ουσιαστικής πολιτικής επίλυσης των προβλημάτων.
Έφερε τα ζητήματα του περιβάλλοντος σε δεύτερη μοίρα , δεν άσκησε ουσιαστικό έλεγχο στους συστηματικούς ρυπαντές του ποτάμιου συστήματος, δεν πάταξε φαινόμενα εξάπλωσης των χωματερών.
5)Στην οικονομική διαχείριση λίγα πράγματα μπορείς να επισημάνεις για μια δημοτική αρχή που κατάσχει υπόλοιπα τραπεζικών λογαριασμών για 100 και 200 ευρώ, την ίδια στιγμή που μεγαλοοφειλέτες περνούν στο απυρόβλητο, προκειμένου να δημιουργήσει ταμειακό διαθέσιμο για να το διοχετεύσει σε έργα και δράσεις προφανώς τις παραμονές των επόμενων δημοτικών εκλογών , για ευνόητους λόγους.
Την ίδια στιγμή δεν σταμάτησαν ποτέ ανούσιες και αναποτελεσματικές σπατάλες για μετακινήσεις, ταξίδια και συμμετοχές σε προγράμματα των οποίων η αξία περιορίζεται σε μερικές εκδρομικές καρτ –ποστάλ και που δεν προσέθεσαν το παραμικρό στην αποτελεσματικότερη διακυβέρνηση του Δήμου.
Κάθε καλόπιστος δημότης μπορεί να συνειδητοποιήσει πλέον, δύο χρόνια μετά, ότι η σημερινή δημοτική αρχή δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η συνέχεια και το παρακλάδι του μνημονιακού κράτους, του κράτους λιτότητας, που θέλει τους πολίτες όχι συμμέτοχους, αλλά θεατές των κοινωνικών διεργασιών και των πολιτικών εξελίξεων, όχι ενεργούς συμπαραστάτες της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά αντικείμενα επικοινωνιακής χειραγώγησης .
Δύο χρόνια τώρα η δημοτική αρχή δεν συγκρούσθηκε για να φέρει τομές και να ανατρέψει πρακτικές του παρελθόντος, αλλά συνεχίζει στην ίδια γραμμή πλεύσης στα ρηχά νερά του συστημισμού και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων της πολιτικής της πελατείας .
Δυστυχώς για την πόλη και τον Δήμο αποδείχθηκε «μία από τα ίδια» .
