Ήταν Ιούνιος του1973 και συγκεκριμένα Παρασκευή 22 Ιουνίου όταν η γέφυρα Τρικκαίογλου έπεσε υπό το βάρους μεγάλου φορτίου με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός συμπολίτη και τον τραυματισμό άλλων δύο. Να πως περιγράφει το συμβάν η εφημερίδα «Τρικαλινά Νέα».
Η παλαιότερη και η πιο πολυσυζητημένη γέφυρα της πόλεώς μας επί του Ληθαίου, η γέφυρα Τρικκαίογλου, δεν υπάρχει πια. Και ενώ από χρόνια τους αρμοδίους απασχολούσε πότε το «μπάλωμα» του καταστρώματος της, πότε η αντικατάσταση της με άλλη σύγχρονη και ευρύ και πότε η κατάργηση της, η ίδια έθεσε χθες τέρμα σ’ αυτό το χρόνιο πρόβλημα της πόλεως, κατά τρόπο όμως παταγώδη και συνάμα τραγικό: Σωριάστηκε, κάτω απ’ το βάρος ενός σύγχρονου μεταφορικού μεγαθηρίου, συμπαρασύροντας όμως στην πτώση της τέσσερα άτομα, απ’ τα όποια το ένα -και το πιο ανύποπτο— βρήκε ακαριαίο θάνατο, τα δύο τραυματίσθηκαν και το τέταρτο, ο αυτουργός της καταστροφής και οδηγός του αυτοκινήτου, παραδόξως ουδέν έπαθε.
Η πτώση της γέφυρας Τρικκαίογλου, μ’ όλες τις τραγικές συνέπειες της, που κάλυψε την χθεσινή Τρικαλινή επικαιρότητα, έγινε γύρω στις 10.45 το πρωί. Εκείνη την ώρα, το υπ’ αριθ. 226313 βυτιοφόρο — νταλίκα μάρκας «Βόλβο», συνολικού βάρους 32 τόνων περίπου, – με οδηγό τον Γεώργιο Ιωαν. Γιαννακαυδάκη, ετών 42 εκ Γερακαρίου Ρεθύμνης, κάτοικου Αθηνών, περνούσε την γέφυρα με κατεύθυνση την Καλαμπάκα Αυτό το μεγαθήριο των αυτοκινητοδρόμων, μετέφερε πίσσα απ’ το διυλιστήριο Ασπροπύργου για τις ανάγκες της εταιρίας Αγγελιδάκη που κατασκευάζει την οδό Τρικάλων — Ιωαννίνων. Πίσω του ακολούθησε σε μικρή απόσταση το υπ’ αριθ. 63461 IX. αυτοκίνητο με οδηγό τον συμπολίτη ηλεκτρολόγο Ευάγγελο Λαμπρογιώργο, ετών 31 και ποδήλατο επί του οποίου επέβαινε ο Κων)νος Σκρέτας ετών 23, παντοπώλης. Τέλος, πάνω στη γέφυρα κατευθυνόμενος προς το κέντρο της πόλεως, ευρίσκετο ο Ανδρέας Αθαν Αραπογιάννης, ετών 91 εξ Αετού Κοθωνίων, κάτοικος Κοκ. Πύργου Όλα αυτά τα οχήματα και άνθρωποι βρέθηκαν ξαφνικά στο νερό ή στις όχθες του Ληθαίου, μέσα σ’ ένα παταγώδη θόρυβο απ’ την υποχώρηση της σιδερένιας γέφυρας
ΤΑ ΑΙΤΙΑ
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αιτία της υποχωρήσεως της γέφυρας υπήρξε το υπερβολικό βάρος του βυτιοφόρου —ιδιοκτησίας Κρασσά εκ Βόλου. Ενώ κατά την εκτίμηση των ειδικών η αντοχή της γέφυρας δεν υπερέβαινε τους 8 τόνους, ως εμφανώς αναγράφει ενδεικτική πινακίδα στις εισόδους της, την στιγμή της πτώσεως είχε δεχθεί στο κατάστρωμά της βάρος άνω των 32 τόνων. Ο οδηγός της μοιραίας «νταλίκας» ισχυρίζεται ότι και άλλοτε κατά το παρελθόν είχε περάσει την γέφυρα με το ίδιο φορτίο, αλλά τούτο τίθεται υπό αμφιβολία. Κατά μίαν εκδοχή αυτοπτών μαρτύρων, ο οδηγός του βυτιοφόρου διά να διευκολύνει την προσπέραση του πεζού γέροντος, οδήγησε το όχημα πολύ δεξιά στο κατάστρωμα της γέφυρας και αυτό υπήρξε και μοιραίος χωρισμός. Πάντως το τεράστιο όχημα έγειρε στο δεξιό κιγκλίδωμα της γεφύρας και ανετράπη κατά την πτώση της.
Ακόμη αξίζει να σημειωθεί ότι τα ακραία υπόβαθρα επί των οποίων εστηρίζετο η γέφυρα δεν υπερβαίνουν το μισό μέτρο! Οπωσδήποτε όμως η παραβίαση της ανθεκτικότητας της γέφυρας ήταν καταφανής από τον οδηγό του φορτηγού που ευθύνεται οπωσδήποτε για το τραγικό δυστύχημα.
ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ
Ο 91ετής πεζός Ανδρέας Αραπογιάννης βρήκε τραγικό θάνατο κατά την πτώση της γέφυρας. Χτύπησε θανάσιμα με το κεφάλι στο κιγκλίδωμα της γεφύρας και τελικά βρέθηκε στα νερά του Ληθαίου. Οι πρώτοι σπεύσαντες εις βοήθεια τον ανέσυραν νεκρό, τον δε θάνατόν του διαπίστωσε τυπικά ο ιατρός κ. Παντελιδάκης, εις την κλινική του οποίου διεκομίσθη. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αραπογιάννης στα 91 χρόνια του κινδύνευσε πολλάκις, υπέστη δε πολλές εγχειρήσεις, αλλά τελικά νίκησε τον θάνατο. Δεν απέφυγε όμως την τραγική του μοίρα, να σκοτωθεί κάτω από τόσο ιδιότυπες συνθήκες.
Οι υπόλοιποι φάνηκαν πολύ τυχεροί. Και τυχερότερος ο οδηγός του βυτιοφόρου. Χωρίς αμυχή βγήκε απ’ το σπασμένο παρμπρίζ του αυτοκινήτου, συνελήφθη όμως και κρατείται. Ο οδηγός του I.X. Ευάγγ. Λαμπρογιώργος βγήκε σώος απ’ το αυτοκίνητο του, αλλά με θλάση της οσφυϊκής μοίρας, τραύμα στην κεφαλή και πιθανόν κάταγμα της σπονδυλικής στήλης. «Είδα την γέφυρα να πέφτει και πετάχτηκα απ’ το αυτοκίνητο, μπήκα στο νερό και σώθηκα».
Λιγότερο τραυματισμένος ο ποδηλάτης Κων. Σκρέτας. Φέρει κάκωση του αριστερού γόνατος μετά διαστρέμματος και εκδορές. Για το δυστύχημα μας είπε: «Μόλις κατάλαβα ότι έπεφτε η γέφυρα άφησα το ποδήλατο και πιάστηκα απ’ το κιγκλίδωμα της γέφυρας. Έτσι και σώθηκα». Πράγματι το ποδήλατο του Σκρέτα βρέθηκε εκσφενδονισμένο στην όχθη σε απόσταση απ’ την γέφυρα.
Αμφότεροι οι τραυματισθέντες διακομίσθηκαν και νοσηλεύονται στην κλινική Μπαταβάνη.
Ο MOMΑΡΧΗΣ ΕΠΙ ΤΟΠΟΥ
Λίγη ώρα μετά το δυστύχημα μετέβη επί τόπου ο Νομάρχης Κουκουράκης, ως επίσης ο διοικητής χωροφυλακής Φωτιάδης, ο διοικητής ασφάλειας Ντότσιας, της Τροχαίας Κριτσιλίδης, της Πυροσβεστικής Δανιήλ, με δύναμιν ανδρών και πυροσβεστικό όχημα. Ο Νομάρχης ως γνωστόν από μακρού ενδιαφέρθηκε και κίνησε την διαδικασία διά την κατασκευήν άλλης συγχρόνου μεγάλης γέφυρας, παρά το Τρικκαίογλου.
ΚΑΙ ΟΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Η γέφυρα Τρικκαίογλου ήταν η αρχαιότερη που απέμεινε επί του Ληθαίου και συνάμα η ιστορικότερη. Κατασκευάστηκε το 1908 μετά την γνωστή πολύνεκρο πλημμύρα των Τρικάλων. Πρόκειται περί γέφυρας σιδηροδρομικού τύπου, τα πλαίσια της οποίας είχαν μεταφερθεί τότε επί κυλιομένων πλατφορμών.
Την άνοιξη του 1941 κατά την υποχώρηση των Άγγλων ανατινάχθηκε διά την παρακώλυση των γερμανικών στρατευμάτων, εις δε το συνεργείο ανατινάξεως —κατά σύμπτωση— μετείχε και ο συμπολίτης Νικ. Ζολώτας. Κατεσκευάσθη πάλιν υπό των Ιταλών. Προ ετών πάλιν το ένα εκ των ακραίων στηριγμάτων είχε υποχωρήσει ολίγον υπό το βάρος φορτηγού διά να επαναφερθεί και πάλιν εις την θέση της.
Η χθεσινή πτώση της, η τόσο τραγική, είναι οπωσδήποτε και η τελική.
Για την αντιγραφή: Σ.Α. Μπακοβασίλης