Δυο αμερικανικαί υποτροφίαι εις δύο Τρικαλινάς φοιτητρίας
Η φιλία και συναδέλφωσις Τιουσόν — Τρικάλων
Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών — Γυναικών «Δέλτα Κάππα Γάμμα» της πόλεως ΤΟΥΣΟΝ της Αριζόνας, «αδελφής» πόλεως των Τρικάλων, χορηγεί δύο υποτροφίες 250 δολαρίων εκάστη εις δύο φοιτήτριες εκ Τρικάλων αποφοίτους του Γυμνασίου θηλέων της πόλεώς μας και μέλλουσες εκπαιδευτικούς, ως οικονομική ενίσχυση διά τας σπουδές των κατά το τρέχον ακαδημαϊκό έτος. Οι δύο αυτές φοιτήτριες έχουν ήδη επιλεγεί κατόπιν προτάσεως του Χρ. Κοτρώνη σε συνεργασία μετά του Γυμνασιάρχου και των καθηγητών του Γυμνασίου Θηλέων. Πρόκειται διά τις Καλούδω Γεροδήμου και Βιολάντα Κλειδωνοπούλου» πρωτοετείς φιλολογίας.
Είναι γνωστός ο σύνδεσμος φιλίας και συναδελφώσεως μεταξύ των δύο πόλεων χρονολογούμενος από του 1948-49, όταν κατά το τέλος του συμμοριτοπολέμου η Τιουσόν «υιοθέτησε» τα Τρίκαλα. Πολλά καλά προήλθαν διά την πόλη μας από εκείνη την φιλία: Με χρήματα τα οποία ο σύλλογος ΔΚΓ διέθετε οργανώθηκαν επί διετία μαθήματα Αγγλικής γλώσσης εις άπορους και επιμελείς μαθητές και μαθητρίας της πόλεως μας (πολλοί εκ των οποίων είναι σήμερον επιστήμονες). Με βιβλία που απεστάλησαν από τον ίδιον σύλλογο ιδρύθηκε βιβλιοθήκη προς χρήση των μαθητών και του γλωσσομαθούς αναγνωστικού κοινού της πόλεως μας. Η βιβλιοθήκη αυτή ήδη ευρίσκεται εις το Β’ Γυμνάσιο Αρρένων). Η πόλις της Τιουσόν έχει χορηγήσει πλήρεις υποτροφίας σπουδών εις φοιτητές εκ Τρικάλων οι όποιοι μετέβησαν εις Ηνωμένες Πολιτείες και σπούδασαν εις το Πανεπιστήμιο της Αριζόνας. Και γενικώς αγαθά ήταν τα αποτελέσματα εκ της αναπτύξεως των επιμορφωτικών σχέσεων μεταξύ των δύο πόλεων.
Το πνευματικό αυτό σωματείο της Τιουσόν με τα ελληνικά γράμματα ΔΚΓ πρωτοστάτησε εις εκδηλώσεις και χειρονομίας συμπαραστάσεως και φιλίας προς την πόλιν μας. Ως μια έκφραση αυτού του πνεύματος φιλίας και προς αναζωπύρωση των παλαιών σχέσεων των δύο πόλεων, χορηγούνται οι δύο αυτές υποτροφίες.
Απ’ το συνοικισμό του Δήμου μας Λεπτοκαρυά
Δύο αδέλφια συναντήθηκαν ενταύθα έπειτα από 44 ολόκληρα χρόνια
Ήταν παιδιά όταν χάθηκαν και τώρα ο ένας έχει εγγόνια κι’ ο μικρότερος πέντε παιδιά
Δύο αδέλφια συναντήθηκαν ξανά έπειτα από 44 ολόκληρα χρόνια! Κι’ όμως δεν τους χώριζαν παρά μερικά χιλιόμετρα, όσα διανύει κανένας απ’ τα Τρίκαλα ως τα Ιωάννινα. Αλλά στα 44 αυτά χρόνια μεσολάβησαν τόσα γεγονότα. Πόλεμος, κατοχή, δυστυχία. Κι’ όλα αυτά έκαναν τα δύο αδέλφια να σκέπτονται πολύ λίγο ο ένας τον άλλο και περιόρισαν στο ελάχιστο την προσπάθεια τους να συναντηθούν.
Πρόκειται για τους αδελφούς Χρίστο και Σπυρίδωνα Κάλλη απ’ τον συνοικισμό του Δήμου μας Λεπτοκαρυά (Σελίμογλου). Ο πρώτος είναι σήμερα 69 χρονών κι’ ο δεύτερος 54. Ο Χρίστος πολέμησε στην Μικρά Ασία. Κι’ η συμμετοχή του σ’ εκείνο τον πόλεμο ήταν η αίτια να χωρίσουν και να χαθούν με τους δύο άλλους αδελφούς του Σπύρο και Σωτήριο (ο όποιος σκοτώθηκε στην κατοχή). Τελικά απ’ το 1923 χάθηκε κάθε επαφή μεταξύ τους.
Ο Σπύρος έπειτα από περιπλανήσεις έφθασε στο χωριό Γκρίμποβο (Σέλσιενα) των Ιωαννίνων όπου κι’ εγκαταστάθηκε εκεί.
Ο μεγαλύτερος Χρίστος μετά την Μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε στην πόλη μας κι’ έζησε από τότε σαν μεροκαματιάρης εργάτης.
Όταν χάθηκαν κι’ οι δυο τους ήταν ανύπαντροι, σήμερα δε που συναντήθηκαν ο μεν Χρίστος έχει γυναίκα δυό παιδιά και δύο εγγόνια, ο δε Σπύρος γυναίκα και 5 παιδιά.
Αιτία να ξανασμίξουν τα δυο αδέλφια —αφού μάταιες πήγαν όλες οι προσπάθειες με αλληλογραφία κι’ εκκλήσεις μέσω της αστυνομίας – στάθηκε κάποιος εργολάβος, ο οποίος κατασκεύασε έργα στους νομούς Τρικάλων και Ιωαννίνων και στο συνεργείο του οποίου εργαζόταν, στην περιοχή Φροσύνας, ο μικρότερος Σπύρος. Και την περασμένη Παρασκευή ο μικρότερος ήλθε στην πόλη μας και συναντήθηκε με τον μεγαλύτερο Χρίστο.
Τούς συνάντησα τυχαία χθες το απόγευμα στο κατάστημα των Αδελφών Πίσσα. Έπιναν ρετσίνα κι’ έλεγαν τις περιπέτειες τους σ’ όλα αυτά τα 44 χρόνια πούχε να δει ο ένας τον άλλο. Ήταν ευτυχισμένοι, έστω κι’ αν ο Χρίστος —που ήταν λεβέντης στρατιώτης του Μικρασιατικού πολέμου— έφερνε εμφανή τα ίχνη των γερατειών, έστω κι’ αν ο Σπύρος πούταν τότε μικρό παιδί, είχε σκαμμένα τα χέρια απ’ την πολύχρονη βιοπάλη. Και δέχτηκαν γελαστοί κι’ αγκαλιασμένοι να βγάλουν αναμνηστική φωτογραφία.
Πόσο δίκαιο έχει, αλήθεια, ο λαϊκός τροβαδούρος:
Τα’ αδέλφια σχίζουν τα βουνά για να συναντηθούνε…
Για την αντιγραφή: Σ.Α. Μπακοβασίλης
