Θα γίνει στις 25 Απριλίου
Απονομή του χρυσού μεταλλίου της πόλης στον ποιητή Νίκο Παππά
Σε επίσημη τελετή στο Επιμελητήριο
Σε πανηγυρική τελετή που θα γίνει στην αίθουσα του Επιμελητηρίου, την Κυριακή 25 Απριλίου και ώρα 11 πρωινή ο Δήμαρχος κ. Κων. Παπαστεργίου θα απονείμει εκ μέρους του Δήμου, το χρυσό μετάλλιο της πόλης μας, στον συμπολίτη ποιητή κ. Νίκο Παππά για το σπουδαίο του έργο. Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλαμβάνει προσφώνηση του κ. Δημάρχου, ομιλία του ποιητή και κριτικού κ. Θωμά Μάρα, απαγγελία ποιημάτων του τιμώμενου ποιητή και απονομή του χρυσού μεταλλίου της πόλης.
Αύριο η απονομή του μεταλλίου της πόλης μας στον κ. Νίκο Παππά
Αύριο στις 11 π.μ. στο Επιμελητήριο ο Δήμαρχος κ. Κ. Παπαστεργίου μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου θα απονείμει σε πανηγυρική τελετή στο συμπολίτη μας ποιητή για το ποιητικό του έργο, το χρυσό μετάλλιο της πόλεως μας.
Το μετάλλιο φιλοτέχνησε ο συμπολίτης καλλιτέχνης Σώτος Αλεξίου.
Το Μετάλλιο εικονίζει τον Ασκληπιό στην πόρτα του Ασκληπιείου του. Στο πίσω μέρος εικονίζονται τα βουνά του Κόζιακα με τον Ήλιο στα όποια έβρισκε ο Ασκληπιός τα θεραπευτικά βότανα. Το Ληθαίο ποταμό όπου κατά τον Στράβωνα γεννήθηκε ο Ασκληπιός. Το ωρολόγι της πόλεως και την κεντρική γέφυρα για να συνδέεται το παρελθόν με το παρόν.
Ποιος είναι ο Νίκος Παππάς
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1906. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και επί 36 χρόνια δικηγόρησε στα Τρίκαλα και στην Αθήνα. Το 1936 παντρεύτηκε τη Ρίτα Μπούμη στη Σύρα. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκε το 1939. Στα γράμματα παρουσιάσθηκε με το βιβλίο του: ΜΑΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ (1980). Ακολούθησαν οι ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ (1939). Με τους Γερμανούς ακόμη στην Αθήνα εκδίδει το ΑΙΜΑ ΤΩΝ ΑΘΩΩΝ (1944). Ακολουθεί Η ΤΕΤΡΑΧΡΟΝΗ ΝΥΧΤΑ (1948). Εκδίδει ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙA ΤΟΥ ΥΠΝΟΒΑΤΗ (1948) στα όποια περιέχεται το ποίημά του Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ. Ακολουθούν το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥ (1950), ΔΩΔΕΚΑ ΚΑΙ 5’ (Β’ κρατικό Βραβείο), ΜΟΝΟΛΙΘΟΣ ΔΙΧΩΣ ΡΩΓΜΗ (1961,) ΣΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΡΙΚΥΜΙΑ (1962), ΤΑ ΧΕΡΙΑ σε δώδεκα μέρη (1963), ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ (1964 Α’ κρατικό βραβείο), ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ (1965), ΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ (1966). Το 1963 εκδίδει τελειωμένη την πολύχρονη κριτική εργασία του: Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ, με σελίδες 508 και συγκεντρωμένο το σχετικό υλικό από το 1100-1973 της λογοτεχνίας μας. Αμέσως μετά την πτώση της χούντας δημοσίευσε τη συλλογή του: ΜΕΤΑ ΤΗΝ 21Η (1974), και σε συνέχεια ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΨΕΥΔΗ (1975), ΤΗΝ ΟΓΔΟΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ (1977), και τέλος το μακρόπνοο συνθετικό ποίημα Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ (1980) που τιμήθηκε με το βραβείο της Ακαδημίας (έπαθλο ΟΥΡΑΝΗ).
Ταξίδεψε πολύ σε όλες σχεδόν τις σοσιαλιστικές χώρες καλεσμένος από τις Ενώσεις Συγγραφέων, πήρε μέρος σε διεθνή συνέδρια, διετέλεσε μέλος και πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί και εκδόθηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες.
Επιδόθηκε σε επίσημη τελετή
Το χρυσό μετάλλιο της πόλης στον ποιητή μας Νίκο Παππά
Σε εκδήλωση υψηλής πνευματικής στάθμης, στην οποία η συγκίνηση συγκρούονταν με την έπαρση κι η επισημότητα με την απλότητα, εξελίχτηκε τελικά η σεμνή κι απέριττη τελετή, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Δήμαρχος κ. Παπαστεργίου απένειμε το χρυσό μετάλλιο της πόλης μας, στον συμπολίτη ποιητή Νίκο Παππά. Ήταν λίγο—πολύ, αυτή η τελετή μια μυσταγωγία ποίησης και τοπικισμού κι ένα αόρατο δέσιμο του τωρινού με το πρόσφατο παρελθόν και την πολύτιμη προσφορά του. Και οι συμπολίτες που κατέκλυσαν την αίθουσα του Επιμελητηρίου —μαζί με τους επίσημους- φαίνονταν σαν νάπαιρναν «τασα εκ των σων» ενός Τρικαλινού που ανδρώθηκε στη γειτονιά μας και στους πόθους μας, που έφυγε μα που τελικά έμεινε δεμένος με την «πατρίδα του», τους ανθρώπους της το ποταμάκι τους για να κλωθογυρίζει συνεχώς με τον Πήγασο του πάνω απ’ αυτή.
Ίσως πολλοί μας αγνοούσαμε μέχρι προχθές, πόσο μεγάλος είναι για τα Τρίκαλα ο Νίκος Παππάς σαν το κυριότερο κλωνάρι μιας οικογένειας πνευματικών ανθρώπων του Βίτου, του Κίτσιου του Ηρακλή. Κι αυτό πέτυχε η προχθεσινή εκδήλωση: Η πόλη του χάρισε άξια το χρυσό της μετάλλιο κι εκείνος της χάρισε την υπερηφάνεια πως μπορεί να μιλάει για ένα ακόμα ποιητή τωρινό και μαχητή, κοντά στον αείμνηστο Κλαύδιο Μαρκίνα. Και σ’ αυτό το προχθεσινό αγκάλιασμα πούχε το στοιχείο μιας παλινόστησης και μιας αναγνώρισης όλων τα μάτια -λίγο πολύ— βούρκωσαν.
Το έναυσμα σ’ αυτή την πνευματική πανδαισία, τόδωσε ο Δήμαρχος κ. Κων. Παπαστεργίου, με την ποιητική —πώς θα μπορούσε να μιλήσει αλλιώς— εισαγωγή του στη γιορτή και στην παρουσίαση του τιμώμενου. Την φόρτιση πέτυχε ο ίδιος ο τιμώμενος ο ποιητής Νίκος Παππάς διαβάζοντας τηλεγραφήματα — ύμνους στο έργο του, του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας κ. Μιχ. Στασινόπουλου, του ποιητή — πεζογράφου κ. Παντελή Πρεβελάκη, του Ακαδημαϊκού — λογοτέχνη Πέτρου Χάρη, του Ακαδημαϊκού – ποιητή Γιώργου Βαφόπουλου και της ποιήτριας Βάσιας Τσιώνη (που ήταν παρούσα και στην τελετή). Το αποκορύφωμα ήταν η θαυμάσια αναδρομή στο έργο του Νίκου Παππά από τον ποιητή Θωμά Μάρα, που ήταν στην πραγματικότητα ένα ποίημα στην ποίηση του τιμώμενου, που την χαρακτήρισε σαν «ποίηση αντίστασης υπέρ της αλήθειας». Πολλά δείγματα αυτής της ποίησης έδωσε ο ίδιος ο Μάρας και στη συνέχεια η συμπολίτιδα δ. Έμυ I. Ρεπούση αρχιτέκτονας η μαθήτρια Β’ Λυκείου Μαρία Γεραγόρη και η μαθήτρια Β’ Γυμνασίου Ευαγγέλια Λαιάκη.
Αλλά κάτι άλλο ήταν η στιγμή που ο αδελφός του τιμώμενου ποιητή, ο γνωστός δημοσιογράφος Κίτσιος Παππάς, απάγγειλε το ποίημα «Η πατρίδα μου».
Την απονομή του μεταλλίου έκανε ο Δήμαρχος κ. Παπαστεργίου. τονίζοντας ότι είναι τιμητική διάκριση και δίνοντας τις ευχές όλων για υγεία «ώστε να συνεχίσεις το αξιόλογο έργο σου για τη μικρή πατρίδα σου τα Τρίκαλα και την μεγάλη (την Ελλάδα). Επίσης ο κ. Δήμαρχος ευχαρίστησε τον ποιητή Θωμά Μάρα για την παρουσίαση του έργου του Νίκου Παππά και τον καλλιτέχνη Σώτο Αλεξίου που φιλοτέχνησε το μετάλλιο της πόλης.
Παραλαμβάνοντας το μετάλλιο ο Νίκος Παππάς είπε:
«Ήταν όλα τόσο απλοποιημένα, ώστε δεν μπορώ ούτε ένα—ένα ούτε όλους μαζί να σας ευχαριστήσω και να σας εκφράσω την συγκίνησή μου. Σας λέγω ότι τώρα που είμαι στα 75 μου και κάτι χρόνια και μετά από 50 χρόνια που γράφω ποίηση νοιώθω την ανάγκη να σας πω πως, χωρίς αυτή την ωραία και μεγάλη τιμή της πατρίδας μου, θα ήμουν τίποτα».
Μετά την τελετή ο Δήμος παρέθεσε στο «Φρούριο» γεύμα προς τιμή του τιμηθέντα ποιητή.
Ο λόγος του κ. Δημάρχου στην τελετή της απονομής του Χρυσού μεταλλίου, έχει ως εξής:
Ο Δήμος Τρικκαίων ζει σήμερα μίαν από τις καλλίτερες του στιγμές, καθώς βραβεύει με τη μεγαλύτερη τιμητική διάκριση της πόλης με το χρυσό μετάλλιο αυτής, τον εκλεκτό των Γραμμάτων και της Διανόησης, τον Τρικαλολάτρη ποιητή ΝΙΚΟ Δ. ΠΑΠΠΑ».
Για λόγους ανεξάρτητους από τη θέλησή μας και του τιμωμένου, η λιτή αυτή γιορτή γίνεται καθυστερημένα, ενώ επρόκειτο να γίνει πέρυσι στις γιορτές τής εκατονταετηρίδας γιατί ο ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΠΑΣ στο πνευματικό στερέωμα ανάτειλε λίγα χρόνια μετά από τη Δύση της μακρόχρονης οθωμανικής νύχτας και δικαιωματικά ανήκει στη γενιά της εκατονταετηρίδας αυτής.
Γέννημα των Τρικάλων ο Νίκος Παππάς στο 1906, τέλειωσε εδώ το Γυμνάσιο και σπούδασε στη συνέχεια Noμικά στην Αθήνα.
Πολυγραφότατος από νεαράς ηλικίας πριν από το 1930 εξέδιδε το περιοδικό ΕΠΑΡΧΙΑ» με έδρα τα Τρίκαλα και από το 1930 μέχρι το 1978 έγραψε πάνω από 20 ποιητικές συλλογές. Για πολλές από αυτές πήρε το A’ και Β’ Κρατικό βραβείο ποίησης.
Το 1979 εκδίδει το έργο του Η ΠΑΤΡΙΔΑ MOΥ το οποίο βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1980 (έπαθλο ΟΥΡΑΝΗ).
Με το διαχρονικό και συνθετικό του ποίημα αυτό ο Νίκος Παππάς ύμνησε τα Τρίκαλα, τραγούδησε το Ληθαίο που κυλάει σαν τη ζωή, που κυλάει πάντα χωρίς ποτέ να είναι ο ίδιος. Δεν ξέχασε το Βαρούσι, τα Κουτσομύλια, την Πουλιάνα. Έγραψε νοσταλγικές θύμισες για την πόλη που τον γέννησε και τον γέμισε με τα πιο τολμηρά όνειρα.
Θυμήθηκε τα χρόνια που φορούσε «το ένδοξο πηλήκιο του Γυμνασίου Τρικάλων”, τους συμμαθητές του, τους δασκάλους του, ακόμη και τη βροχή που έπεφτε πάνω από το σπίτι του 40 μέρες αδιάκοπα».
Η φύση προίκισε τον ποιητή μ’ ένα σπάνιο ταλέντο με το οποίο ιχνηλάτησε όλα τα είδη του έντεχνου λόγου. Η μοίρα προίκισε το Τρίκαλα με τον ποιητή!
Ο Νίκος Παππάς, όπως είπαμε ανήκει στους πνευματικούς ταγούς που γέννησαν και ανάθρεψαν τα ελεύθερα Τρίκαλα, τα μετά το 1881.
Για λόγους ιστορικής δικαιοσύνης και αντικειμενικότητας ωστόσο, οφείλουμε να πούμε πως τα μεταπελευθερωτικά αυτά χρόνια δεν ήταν λίγοι εκείνοι που κάτω από το ζείδωρο κλίμα της ελεύθερης πατρίδας εργάστηκαν με ζήλο υπηρέτησαν με συνέπεια και δόξασαν τα Τρίκαλα.
Όμως ο Ν.Π. ευτύχησε να νοιώσει το χέρι της Μάννας Γης να τον στεφανώνει σήμερα, σε ανταπόδοση των όσων το άξιο αυτό τέκνο της έπραξε γι’ αυτή ως τα τώρα.
Πενήντα χρόνων συνεχής προσφορά στα Γράμματα και την ποίηση με κεντροβαρικό στοιχείο αναφοράς την πατρίδα του, τα Τρίκαλα, είναι ανεκτίμητη σαν προσφορά ενός ατόμου.
Και για να εκτιμηθεί σωστά το μέγεθος αυτής της προσφοράς θα πρέπει να συνεκτιμηθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες προσφέρθηκε: πόλεμοι, κατοχές, Εθνικές ταπεινώσεις, ξεριζωμοί, ο κλονισμός της υγείας του κι ένα σωρό άλλες ψυχικές συγκλονίσεις και μεταπτώσεις:
Γιατί, όπως γράφει ο γνωστός Γάλλος συγγραφέας Ζάκ Λακαριέρ «είναι αληθινό θαύμα να είσαι ευτυχισμένος και να γράφεις ποίηση στην Ελλάδα, σε μια χώρα που ποτέ δεν γνώρισε την ηρεμία και δεν είχε χρόνο να στοχαστεί».
Ο Ν.Π., μέσα στις τρικυμίες βρήκε απάγκιο και να γράψει πολλά και να στοχαστεί περισσότερο!
ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΤΟ Δ Σ. ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΜΟΦΩΝΑ
Να απονεμηθεί σε πανηγυρική εκδήλωση το χρυσό μετάλλιο της πόλης των Τρικάλων στον ποιητή ΝΙΚΟ ΠΑΠΠΑ, που τίμησε την ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Τρίκαλα με την πολύχρονη και πολύπλευρη προσφορά του στην Τέχνη και τα γράμματα.
Για την αντιγραφή: Σ.Α. Μπακοβασίλης
