Σε μια πανηγυρική εκδήλωση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Τρικκαίων το 1971 και υπό την προεδρία του τότε νομάρχη Ανδρέα Κατερνιά με αντικείμενο τον εξωραϊσμό της πόλεως των Τρικάλων. Κατά την συνεδρίαση αυτή ο τότε νομάρχης ανέπτυξε ορισμένες απόψεις οι οποίες κρίθηκαν από το Δημοτικό Συμβούλιο ως πολύ ενδιαφέρουσες.
Ποιες ήταν οι απόψεις αυτές του τότε νομάρχη; Τις οποίες μάλιστα υποσχέθηκε ότι θα εργαστεί διά την υλοποίησιν των. Η πεμπτουσία αυτών των απόψεων είναι ότι έπρεπε να εξωραϊστούν βάσει μελέτης ειδικών αρχιτεκτόνων, το Φρούριο, ο ποταμός Ληθαίος σε όλο το μήκος που διαρρέει την πόλη, το αλσύλλιο του Προφήτη Ηλία, ορισμένοι δρόμοι κλπ.
Επίσης θα έπρεπε να δημιουργηθούν δενδροστοιχίες, πλακοστρώσεις πεζοδρομίων, να δημιουργηθεί Πνευματικό Κέντρο, να τεθούν υπό την προστασία του Δήμου η Χορωδία, το Ωδείο και το Χορευτικό συγκρότημα και να ανεγερθεί στην πλατεία Ρήγα Φεραίου το Ηρώον των Πεσόντων.
Στην προσφώνηση του ο Δήμαρχος Ι. Μάτης ανέφερε ότι «η παρουσία σας μας τιμά ιδιαιτέρως και καταδεικνύει το ενδιαφέρον της Διοικήσεως και ημών προσωπικώς διά την επίλυσιν των θεμάτων του Δήμου. Αυτό το ενδιαφέρον μας παρέχει την βεβαιότητα ότι η συνεργασία μας θα είναι ουσιαστική, ευρυτέρα και επικοδομητική».
ΕΡΕΥΝΑ – ΚΕΙΜΕΝΑ: ΣΩΤΗΡΗΣ Α. ΜΠΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
Στη συνέχεια ο Νομάρχης απαντών ανέφερε: «Κύριε Δήμαρχε, συνελάβατε πλήρως την σκέψιν μου. Δεν είναι τυπική υποχρέωσις αυτό το οποίον με έφερεν εδώ. Ηλθα σήμερον ότε, μετά εξάμηνον ενταύθα παραμονήν μου, ημπορώ να έχω κάποιαν μετοχήν απέναντί σας. Ήδη γνωρίζω όλους του Δημοτικούς Συμβούλους. Γνωρίζω την πόλιν ολόκληρον. Έπιασα κάτι από τον παλμόν της και ημπορώ να παρουσιασθώ ενώπιον σας σαν ένα κομμάτι των Τρικάλων, σαν ένας Τρικαλινός. Την στιγμήν αυτήν ανοίγεται η δυνατότης μιας στενής και διαρκούς συνεργασίας μας με γνώμονα και σκοπό να συνδράμω και εγώ με τας δυνάμεις μου, πνευματικάς, ψυχικάς, λειτουργικάς, διοικητικάς εις την προσπάθειαν της αναπτύξεως της όμορφης αυτής πόλεως, εις την οποίαν –οφείλω να το ομολογήσω- ο υποφαινόμενος ήρχετο με διστακτικότητα και προκατάληψιν και με την σκέψιν ότι μάλλον είναι ένας τόπος μη καταλλήλου διαβιώσεως. Η έκπληξις μου, όμως, όταν ήλθα υπήρξε ευχάριστος διά την πρόοδον και την ωραίαν όψιν…»
[…] «Αι προσπάθειαι του Δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου έφθασαν, κατά γενικήν αναγνώρισιν, εις ένα σημείον το οποίον ημπορεί να θεωρηθή ικανοποιτικόν ως προς την κάλυψιν στοιχειωδών αναγκών πολιτισμού (οδοποιία, εξηλεκτρισμός, πεζοδρόμια, νερό, αποχέτευσις, 
καθαριότης κλπ)…
[…] «Πρόθεσίς μου αυτήν τη στιγμήν είναι να γλαβανίσω –αν χρειάζεται- την προσπάθειαν σας προς έναν άλλον τομέαν. Έναν σπουδαίον επίσης τομέα, που θέλει εσωτερικήν παρόρμησιν και
προσπάθειαν πέραν της συνήθους. Τον τομέα του εξωραϊσμού…» «Ήδη έχω κάμει ωρισμένας σημειώσεις, τας οποίας θα σας αφήσω να τας μελετήσετε, να τας βασανίσετε και να λάβετε τας αποφάσεις σας».
«Και κατ’ αρχήν αναφέρω την χορωδίαν, το ωδείον και το χορευτικόν στγκρότημα. Αυταί αι εκδηλώσεις πρέπει να τεθούν υπό την αιγίδα του Δήμου, ο οποίος πρέπει να τας περιβάλη με την προστασίαν και υποστήριξιν του. Οφείλω να σας δηλώσω ότι τα Τρίκαλα εγένοντο πανελληνίως γνωστά από την περίφημον χορωδίαν των και από το ποδόσφαιρο…»
«Το Ηρώον των Πεσόντων. Η θέσις ήτις επελέγη διά την ανέγερσιν του, επί της πλατείας Ρ. Φεραίου έχουσα ως φόντον τα πανήψυλα δένδρα του παρακειμένου ποταμού, θα επιτρέψη ώστε να αποκτήση το Ηρώον έναν υποβλητικόν φόντον και να καταστή τούτο προσιτόν είς όλους και όχι μόνον εις τας Αρχάς, και εις τους ολίγους…»
«Το Φρούριον δεν είναι εις το ύψος που χρειάζεται. Είναι εγκαταλελειμμένον. Ο χώρος ημπορεί να διαρυθμισυή εις κήπον. Να καθαρισθή η λιμνούλα και να επενδυθή με χαλίκια… Το Φρούριον είναι ένα πολύτιμον στοιχείον διά τα Τρίκαλα και χρειάζεται αξιοποίησιν…»
«Ο Ληθαίος ποταμός χρειάζεται έναν αρχιτέκτονα τοπίου. Έχω υπ’ όψιν μου κάποιον Κανταρτζήν, όστις εσπούδασεν εις Αμερικήν, ανέλαβεν έδραν εις το πανεπιστήμιον Θεσσαλονίκης και έχει την φλόγα του καλλιτέχνου. Υπάρχουν βεβαίως και άλλοι. Ας κληθούν λοιπόν να έλθουν εδώ να αποτυπώσουν το ποτάμι, να κάμουν ένα σκαρίφημα και να προχωρήσωμεν εις την αξιοποίσιν του».
«Το αλσύλιον του Προφήτου Ηλιού πρέπει να αξιοποιηθή. Να γίνουν επ’ αυτού παιδικαί χαραί, να διαμορφωθούν καταλλήλως οι δρόμοι να αναπτυχθή η δενδροφύτευσις κλπ.»
«Τα πεζοδρόμια πρέπει να επιστρωθούν όλα εί δυνατόν ομοιομόρως. Πρέπει επίσης να δημιουργηθήένα Πνευματικόν Κέντρον. Δημοτικόν Θέατρον δεν νομίζω ότι θα εξυπηρέτει πραγματικούς σκοπούς επί του παρόντος. Μέχρις ότου γίνει Διοικητήριον, αι Δημόσιαι Υπηρασίαι θα στγκεντρωθούν όλαι εις το κτίριον της Δημοτικής Αγοράς».
Τα αποτελέσματα αυτής της παρουσίας του νομάρχη στο Δημοτικό Συμβούλιο σχολιάστηκε από τις τοπικές εφημερίδες.
