Οι συνοικισμοί του Δήμου
Σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου είχε συζητηθεί η άθλια κατάσταση που επικρατούσε στην οδοποιία κυρίως των συνοικισμών του Δήμου, καθότι διατυπώνονταν δικαιολογημένα παράπονα των κατοίκων των συνοικισμών οι οποίοι απερίφραστα έλεγαν ότι έχουν εγκαταλειφθεί από τη δημοτική αρχή.
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «το όλο ζήτημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από μία γενικότερη σκοπιά δηλ. αν συμφέρει ή όχι στους συνοικισμούς του Δήμου να παραμένουν εις αυτόν ή θα ήταν συμφερώτερον να γίνουν κοινότητες;»
Έθετε τα ερωτήματα αν ένας κάτοικος των συνοικισμών θα έδινε την απάντηση ότι συμφέρει η παραμονή στον Δήμο, υπό την ρητή όμως προϋπόθεση ότι αυτός θα επιδείξει ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση ζητημάτων των συνοικισμών και δεύτερο ότι ο Δήμαρχος θα έλεγε ότι δεν μεροληπτεί εις βάρος των συνοικισμών του Δήμου, πλην όμως τα τεράστια και συνεχώς αυξανόμενα ζητήματα της πόλης η οποία συνεχώς επεκτείνεται απορροφούν και τον προϋπολογισμό και δραστηριότητα του Δήμου.
Στη συνέχεια αναφέρεται στο τι εξυπηρετούσε η προσκόλληση διαφόρων συνοικισμών στο Δήμο, το οποίο ήταν το σύστημα των διοδίων που υπήρχε ώστε οι κάτοικοι των συνοικισμών –ως τρικαλινοί πλέον- δεν πλήρωναν διόδια κατά την προσκόμηση στην πόλη προς πώληση των διαφόρων γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων…
Τελειώνοντας έθετε ένα άλλο ερώτημα, το αν υπό τας συνθήκας αυτάς συμφέρει στους συνοικισμούς να παραμείνουν στο Δήμο ή να γίνουν κοινότητες, ειδικά στους συνοικισμούς που είναι απομακρυσμένοι από την πόλη.
ΕΡΕΥΝΑ – ΚΕΙΜΕΝΑ: ΣΩΤΗΡΗΣ Α. ΜΠΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
Η πλατεία και τα παιδιά
Δύο επιστολές την ίδια ημέρα σε τοπική εφημερίδα το 1960 που αφορούν η μία τα παιδιά που παίζουν και η άλλη την πεζογέφυρα στο παλαιό ΚΤΕΛ.
Έγραφε λοιπόν ο συμπολίτης επιστολογράφος ότι «το κακόν το οποίον παρατηρείται από τα μικρά παιδιά εις την πλατείαν προ του «Πανελληνίου» και του «Εθνικού», μας μειώνει και ως κοινωνία και ως πόλη».
Αναφέρει ότι τα παιδιά συρρέουν στην πλατεία και καταστρέφουν τα λουλούδια, αναποδογυρίζουν τα τραπέζια και τα καθίσματα, τρέχουν μεταξύ των περιπατητών, υβρίζουν και μιμούνται με τις αγριοφωνάρες τους ινδιάνους!
Τέλος ζητά να ληφθούν μέτρα ώστε τα παιδιά να περιορισθούν σε άλλους χώρους και να μη δημιουργούν «την ως άνω απολίτιστον κατάστασιν…»
Η πεζογέφυρα του ΚΤΕΛ
Τόλμη και αποφασιστικότητα ζητά άλλος συμπολίτης από την Δημοτική Αρχή ώστε να προικοδοτήσει την πόλη και το ποτάμι με ένα χρήσιμο και απαραίτητο τεχνικό έργο.
«Από την ιστορία είναι γνωστό ότι τα Τρίκαλα προ 30-40 χρόνων διά την εξυπηρέτησιν του πληθυσμού 15 χιλιάδων ήταν εξοπλισμένα με επτά γέφυρες οι οποίες ικανοποιούσαν ανέτως τας κυκλοφοριακάς ανάγκας του κοινού. Σήμερα η πόλις αριθμεί 30 χιλιάδες και ο πληθυσμός με την εξέλιξιν, τον τουρισμό και την μεταβολήν των συνθηκών διαβιώσεως κινείται με ρυθμόν δεκαπλάσιον εν σχέση με την εποχή εκείνη, και όμως ο αριθμός των γεφυρών διά τα τροχοφόρα, ανέρχεται μόλις εις πέντε».
«Η κτυπητή έλλειψις δημιουργίας τεχνικών έργων εις την πόλιν βαρύνει κατά μέγιστον ποσοστόν το παρελθόν χωρίς να απαλλάσσεται πάσης ευθύνης και το παρόν το οποίον από κακή προοπτική δεν αξιολογεί τας ανάγκας κατά σειράν προτεραιότητος και αφήνει απραγματοποίητο ένα όνειρο των γενεών…»
