Όποιος δεν έχει διαπιστώσει , όπως όλες οι κυβερνήσεις , ότι η κλιματική αλλαγή θα προσθέτει ολοένα και πιο καταστροφικά φυσικά φαινόμενα στην καθημερινότητα μας μάλλον εθελοτυφλεί.
Η φύση κρύβει αστείρευτες δυνάμεις που όπως φαίνεται «εκδικούνται» τώρα την ανθρώπινη αυθαιρεσία και την αλματώδη και ασύστολη τεχνολογική εξέλιξη, δυνάμεις που φυσικά δεν μπορούν να τιθασεύσουν τα κλιμάκια των κυβερνητικών και αυτοδιοικητικών «επί τόπου» παραγόντων, που με τα «χέρια στις τσέπες» εκλαμβάνουν τις καταστροφές στις περιουσίες των πολιτών ως μια πρώτης τάξης ευκαιρία για πολιτική ζύμωση και χορήγηση «ηθικής υποστήριξης» και «εξασφάλισης» οικονομικών πόρων που δεν θα έρθουν ποτέ στον προορισμό τους , αφού είναι οι ίδιοι ακριβώς που τα τελευταία εφτά χρόνια μηδένισαν τα κονδύλια τόσο των κρατικών, όσο και των αυτοδιοικητικών προϋπολογισμών για την πολιτική προστασία, για την αντιμετώπιση δύσκολων φυσικών φαινομένων και καταστάσεων.
Με βάση αυτές τις πολιτικές οδηγηθήκαμε στη απουσία συντήρησης των υπαρχουσών υποδομών , στην χρόνια αδυναμία καθαρισμού των ρεμάτων απορροής, στην έλλειψη παρέμβασης και οργάνωσης των εγγειοβελτιωτικών έργων, αφού τους οικονομικούς πόρους για όλα αυτά τους κατήργησε ουσιαστικά η τρόικα και η πολιτική της λιτότητας που ακολουθούν πιστά οι κυβερνήσεις του μονόδρομου και των τριών μνημονίων .
Αλλά και οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει να αναζητήσουν και να διεκδικήσουν άλλου είδους συμπεριφορές και πρακτικές, χωρίς να καταφεύγουν σε μπαζώματα στα ρέματα απορροής των επίγειων υδάτων, χωρίς να μετατρέπουν τους φυσικούς χείμαρρους σε αυτοσχέδιες χωματερές, χωρίς να προχωρούν σε παράνομες αμμοληψίες αδρανών υλικών από τα ποτάμια της περιοχής ή ακόμα και από τα αναχώματα τους, χωρίς να ξυλεύουν ασύστολα κάθε δέντρο που συγκρατά το νερό και το χώμα στη θέση του .
Αυτό που θα πρέπει όμως να απαιτήσουν κυρίως οι τοπικές κοινωνίες σε ένα Δήμο με τεράστιο ποτάμιο και παραποτάμιο σύστημα είναι ο σχεδιασμός και η υλοποίηση σοβαρών αντιπλημμυρικών έργων με διαχρονικό και ευεργετικό αποτύπωμα για την κοινωνία και όχι «έργων βιτρίνας» που αποσκοπούν στην στιγμιαία επικοινωνιακή πολιτική εκμετάλλευση.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα της διακυβέρνησης του Δήμου τη τελευταία διετία :
Πρώτο παράδειγμα: Στο Ρίζωμα που τόσο έπληξε η έντονη βροχόπτωση με αποτέλεσμα να καταστραφούν καλλιέργειες και περιουσίες, είναι πάγιο αίτημα δεκαετιών των κατοίκων, (σχετική μελέτη διέθετε από το 1994 η κοινότητα Ριζώματος) η κατασκευή ενός μικρού φράγματος και λιμνοδεξαμενής στη θέση «Πλακωτό», ένα έργο δηλαδή μικρής κλίμακας και όχι ιδιαίτερα κοστοβόρο, έργο που είχαμε υιοθετήσει και προτείνει ως δημοτική παράταξη από το 2010, ώστε εκεί να καταλήγει και να συγκεντρώνεται οργανωμένα η απορροή των υδάτων που κατεβαίνουν από τα Αντιχάσια, για να λειτουργήσει με διττό σκοπό, και για την άρδευση των καλλιεργειών των κατοίκων, αλλά και ως αντιπλημμυρικό έργο μιας περιοχής που αποτελεί λεκάνη απορροής μεγάλου όγκου υδάτων .
Αντίθετα η δημοτική αρχή επέλεξε να δαπανήσει χρήματα και να εντάξει στο προγραμματισμό της, τις «υπό ανεύρεση» ιαματικές πηγές της περιοχής, ώστε να αξιοποιηθούν τουριστικά στο μέλλον, σαν να επρόκειτο να μετατραπεί ποτέ το Ρίζωμα σε τουριστικό θέρετρο. Πρόσφατα μάλιστα υπήρξαν και σχετικές διαφημιστικές ανακοινώσεις από το γραφείο τύπου του Δήμου που αν διαβάζοντας τις κανείς λίγα 24ωρα μετά, δεν ξέρει τι να κάνει, να κλάψει ή να γελάσει .
Δεύτερο παράδειγμα: Η ένταξη στο πρόγραμμα LEADER και η μερική έως σήμερα κατασκευή του δήθεν περιαστικού ποδηλατόδρομου Κεφαλόβρυσο –Φωτάδα, για την οποία ο Δήμος ήδη δαπάνησε δεκάδες χιλιάδες ευρώ, πάνω ακριβώς στο ανάχωμα, αν και στην ίδια «ύποπτη» για πλημμύρες περιοχή δεν σχεδίασαν και δεν υλοποίησαν, ούτε ο Δήμος, ούτε η Περιφέρεια Θεσσαλίας κανένα εγγειοβελτιωτικό έργο ή έστω ένα έργο συντήρησης των παραποτάμιων αναχωμάτων.
Αποτέλεσμα ήταν τα αναχώματα να υποχωρήσουν, τα όμορα στον Πηνειό χωριά να πλημμυρίσουν, οι καλλιέργειες να καταστραφούν και φυσικά μαζί τους και η πρόχειρα κατασκευασμένη περιαστική δήθεν ποδηλατική διαδρομή.
Είχαμε έγκαιρα επισημάνει καταψηφίζοντας τις δαπάνες αυτές ότι όταν μέσα στο αστικό ιστό της πόλης δεν έχει κατασκευάσει ούτε ένα μέτρο ασφαλούς και οριοθετημένου ποδηλατόδρομου, είναι καλύτερα να ενισχύεις τα αναχώματα των ποταμών, παρά να βαυκαλίζεσαι για την ανάπτυξη της ποδηλατοκίνησης σε σαθρούς και απροσπέλαστους «ποδηλατόδρομους» στην ύπαιθρο, δίπλα στο ποτάμι .
Αλλά εκεί βρίσκεται και η βασική διαφοροποίησή μας με τη δημοτική αρχή. Απαιτούμε να υλοποιούνται έργα που θα αφήσουν ουσιαστικό και άμεσο αποτύπωμα στην κοινωνία, θα προστατέψουν εν προκειμένω τους πολίτες και τις περιουσίες τους από ενδεχόμενα ακραία φυσικά φαινόμενα και όχι για να ντύσουμε με ιλουστρασιόν περιτύλιγμα την απουσία των παρεμβάσεων του Δήμου.
Τρίκαλα 11 Σεπτεμβρίου 2016
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
«ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ»
