Ο Θεόφιλος του λαϊκού τραγουδιού
ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ
Μια μικρή συνέντευξη το 1962 του Βασίλη Τσιτσάνη στον συνάδελφο Θύμιο Λώλη που τότε ήταν στην «Ελευθέρα Γνώμη».
Ο Βασίλης Τσιτσάνης είναι ο Θεόφιλος του λαϊκού τραγουδιού. Καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Όλοι τον αναγνωρίζουν σαν το βασιλιά της λαϊκής μουσικής, του μπουζουκιού. Ο Τσιτσάνης όμως είναι και Τρικαλινός. Καμία αμφιβολία και γι’ αυτό. Γεννήθηκε κάπου στα 1918 στο μικρό σπιτάκι της οδού Λαρίσης, έχουν να λέγουν γι’ αυτόν και την μουσική του ιδιοφυΐα πολλοί Τρικαλινοί και για τις πρώτες του καντάδες στα στενά που τάκανε σουξέ με τον Σακαφλιά του.
Ο Βασίλης αποτελεί μία τρικαλινή δόξα, αφού γι’ αυτόν μιλούν όλοι, αφού όλοι τραγουδούν τις επιτυχίες του. Και σαν δόξα δεν τον χωράνε τα Τρίκαλα. Μας αρνήθηκε, λένε οι φίλοι του…
Το τελευταίο δεν είναι αλήθεια. Ο Τσιτσάνης βρίσκεται πάντα κοντά μας: Με τις συνθέσεις του που μιλάνε για τα Τρίκαλα, με την μουσική του που είναι εμπνευσμένη απ’ την παιδική του ζωή, με την παρουσία του.
Το απογευματάκι του Μεγάλου Σαββάτου στο μικρό ουζοπωλείο των αδελφών του επί της οδού Λαρίσης. Ο Βασίλης Τσιτσάνης -που έκανε μαζί μας το Πάσχα— δέχτηκε να διακόψει τις διακοπές του. Και να τα πούμε για λίγη ώρα.
—Καλώς ορίσατε κ. Τσιτσάνη.
—Καλώς σας βρήκα. Με συγχωρείτε που είμαι αξύριστος. Ξέρετε περιμένω το φίλο μου το Ρόφτσα να με ξυρίσει. Παιδικός μου φίλος. Μαζί κάναμε τις πρώτες καντάδες, με τα πρώτα μου τραγούδια.
—Αλήθεια, υπάρχει η εντύπωση πως μας απαρνηθήκατε, ενώ οι Τρικαλινοί σας αγαπούν τόσο και τα τραγούδια σας. Θα ήθελαν πολύ να σάς χειροκροτήσουν σε μια εμφάνιση σας.
—Το θέλω κι’ εγώ. Αλλά οι υποχρεώσεις βλέπετε δεν μ’ αφήνουν ν’ ανασάνω. Κέντρα, ραδιόφωνα, μονάδες, δίσκοι, εργασία για νέα τραγούδια. Έπειτα τόχω τάμα νάρχωμαι στην πατρίδα μου να ξεκουράζουμε. Εν τούτοις κάποτε θα ρθω, απροόπτως όμως, για να ικανοποιήσω την επιθυμία των φίλων μου. Θ’ αρπάξω δυο — τρεις συνεργάτες και θα ρθούμε.
—Τι καινούργιο έχετε για τούς φίλους της λαϊκής μουσικής;
-Δυο σόλα. Το «φαντασία» και το «μινόρε του Τσιτσάνη». Σε λίγο θα επακολουθήσουν και άλλα δυο το «Δεν σάκουσα μανούλα μου» και το «Της φτώχειας τα κουρέλια»
—Τίποτε για τα Τρίκαλα;
—Μα ο Σακαφλιάς.
—Καλά αυτόν τον μάθανε και οι πέτρες. Τίποτε καινούργιο.
—Στο δεύτερο δίσκο μου ποτπουρί που θα κυκλοφορήσει η Κολούμπια περιέλαβα και το «Τρικαλινή τσαχπίνα».
—Καμιά άλλη εργασία σας;
—Τελευταία έγραψα τη μουσική για μια γαλλική ταινία την «Πολιορκία» που άρχισε να γυρίζεται αλλά σταμάτησε. Δυό μήνες εργαζόμουνα για τη μουσική αυτή, στα μάταια όμως.
—Έμαθα πως ο Μίκης Θεοδωράκης ίδρυσε στην Κρήτη Μουσείο λαϊκού τραγουδιού. Δεν το θεωρείται αυτό προσβολή για το πρόσωπό σας και για την πόλη μας όπου ήτο η φυσική θέση του εν λόγω Μουσείου;
—Είναι οπωσδήποτε άδικο και θα πρέπει όλοι μας ν’ αντιδράσουμε ώστε να γίνει στα Τρίκαλα. Ο Μίκης έκανε τεράστιο σφάλμα, παρ’ όλον ότι με αγαπά και με αναγνωρίζει.
—Για την οικογένεια σας τίποτε:
—Έ, αυτά είναι γνωστά. Με τη γυναίκα μου Ζωή είμαστε παντρεμένοι από το 1942 κι’ έχουμε δυό παιδιά: Τη Βικτωρία που είναι φοιτήτρια ιατρικής και τον μικρό Κωστάκη που είναι από τώρα φοβερός μηχανικός. Λύνει και δένει το αυτοκίνητο στο πι και φι….
— Θα μου πείτε τίποτε άλλο κ. Τσιτσάνη;
Ένα ολόψυχο χαιρετισμό σ’ όλους τους Τρικαλινούς. Τους εύχομαι απ’ την καρδιά μου να είναι πάντα καλά…
Εμείς ας ευχηθούμε σύντομα ο Βασίλης Τσιτσάνης να πραγματοποιήσει την υπόσχεση που έδωσε: Πως κάποτε θα απολαύσουμε τον Τσιτσάνη με το μπουζούκι του…
Λ.
Για την αντιγραφή: Σ.Α.Μπακοβασίλης
