Μια ενδιαφέρουσα έκδοση του Δήμου Τρικκαίων πραγματοποιήθηκε το 1970 υπό τον τίτλο «Πνευματικά Τρίκαλα». Και από πλευράς εμφανίσεως –για την εποχή- αλλά και από πλευράς συνεργασιών. Με επιτροπή κρίσεως των κειμένων η οποία αποτελούνταν από τους αείμνηστους: Ιωάννη Μάτη Δημάρχου, ως επίτιμου προέδρου, Λεωνίδα Μακρή ιατρού – συγγραφέως ως προέδρου, Αχιλλέα Καρανάσιου προέδρου ΕΜΟΤ – λογοτέχνου, Νικολάου Μαλαβάκη καθηγητού φιλολόγου, Παναγιώτη Μπέη γυμνασιάρχου και Γεωργίου Τσιλιμίγκα λυκειάρχου, ως μελών.
Χαρακτηριστικά ο Δήμαρχος Ιωάννης Μάτης, αναφέρει στον πρόλογό του για την έκδοση:
«Ειλικρινά δεν το είχα σκεφθή, πως εξ’ ίσου σημαντικό, και σπουδαίο, με την προσφορά μου ως Δημάρχου στον εκπολιτιστικό τομέα, θάταν και μια προσπάθεια συγκεντρώσεως και παρουσιάσεως των πνευματικών δυνάμεων του τόπου μας που πιστεύω πως αφθονούν.
Κι’ όσο και αν η προσφορά μου αυτή είναι ασήμαντη, νοιώθω πως τα «Πνευματικά Τρίκαλα» φεύγουν από τα χέρια μου, με περισσότερη συγκίνηση απ’ εκείνη που ένοιωθα κάθε φορά που παρέδιδα έτοιμο ένα έργο, οποιοδήποτε έργο μέσα στην πόλι… κάτι που δεν ήταν ξένο προς την αποστολή μου στο Δήμο».
Είναι αλήθεια πως πάντα με συγκινούσε όπως και με συγκινεί ένας πίνακας ζωγραφικής, ένα λογοτέχνημα, ακόμη κι’ ένα ποίημα απλό…
Κι’ όσο κι’ αν ήμουνα απορροφημένος στην προσπάθεια δημιουργίας έργων για την πόλι, δεν είχα αποκόψει κάθε επαφή με την πνευματική ζωή του τόπου.
Γι’ αυτό ο Δήμο
ς υπήρξεν η φιλόξενη στέγη και ο ανιδιοτελής υποστηρικτής πολλών καλλιτεχνικών εκδηλώσεων και πνευματικών (εκθέσεις ζωγραφικής, διαλέξεις, λειτουργία Δημοτικής Βιβλιοθήκης κλπ).
Όμως είναι κάτι διαφορετικό αυτό που αισθάνομαι τη στιγμή αυτή που με τις μικρές μου πνευματικές δυνάμεις επιχειρώ να συγκεντρώσω την πνευματική προσφορά σ’ ένα βιβλίο, τα «Πνευματικά Τρίκαλα».
Γιατί τα «Πνευματικά Τρίκαλα» είναι μια ξέχωρη, ιδιότυπη προσφορά από τον πνευματικό κόσμο που αν επιχειρούσα να την περιλάβω και να την εντωπίσω σε μια συγκεκριμένη μορφή, δεν θάταν παρά μια ματαιοπονία.
Μια πνευματική προσφορά δεν έχει καλούπια, δεν έχει κανόνες. Είναι αυτό που ξεχειλίζει από την ψυχή, την δραστηριότητα, την σκέψη ενός ανθρώπου και παίρνει ακριβώς τη μορφή εκείνου που την προσφέρει. Κι’ έναν πλούτο αυτής της ανθρώπινης προσφοράς επιχειρώ να παρουσιάσω σήμερα.
Γιατί νομίζω πως στη ζωή και για τους ανθρώπους δεν υπάρχουν ευγενέστερα συναισθήματα απ’ εκείνα που αισθάνονται εκείνοι που προσφέρουν όταν μάλιστα δεν περιμένουν και δεν θέλουν ανταμοιβή».
Τα «Πνευματικά Τρίκαλα» έτυχαν μεγάλης απήχησης από τους τρικαλινούς ενώ πολλά ήταν και τα συγχαρητήρια προς τον Δήμαρχο πνευματικών ανθρώπων για την έκδοση. Παραθέτω επιστολή γυμνασιάρχου που δημοσιεύτηκε στις τοπικές εφημερίδες.
