TO ΕΙΔΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΤΡΙΚΑΛΙΝΟΙ
Γιου Έφ Όου χθες βράδυ και στον τρικαλινό ουρανό;
ΜΕ ΤΑ ΚΥΑΛΙΑ ΕΔΙΝΕ THΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΥΡΑΚΤΩΜΕΝΟΥ ΚΩΝΟΥ
Ένα φωτεινό αντικείμενο σημαντικά μεγαλύτερο από τα ορατά με το μάτι αστέρια και πολύ χαμηλότερα, δημιούργησε χθες βράδυ στους Τρικαλινούς που το είδαν την πεποίθηση ότι επρόκειτο για εμφάνιση UFO στον Τρικαλινό ουρανό.
Το φωτεινό αντικείμενο, που είδαν με κιάλια και συντάκτες μας, επισημάνθηκε περί τις 7 το βράδυ, την ώρα περίπου που έβγαινε η πανσέληνος και με μικρή ταχύτητα απομακρύνονταν απ’ τα βόρεια προς το νότο, ώσπου τελικά χάθηκε πάνω ακριβώς στην κορυφή της Καράβας (Άγραφα) προς την κατεύθυνση της Καρδίτσας. Η εντύπωση όμως ήταν πως το φωτεινό αντικείμενο δεν χάθηκε πίσω απ’ τις βουνοκορφές, αλλά έσβησε απότομα.
Με τα κιάλια το φωτεινό αυτό αντικείμενο έδινε την εντύπωση κώνου, η κορυφή του οποίου ήταν πύρινη κόκκινη και το υπόλοιπο τμήμα προς το κίτρινο. Το σχήμα όμως και η διάταξη του χρώματος άλλαζε συνεχώς κατεύθυνση.
Επρόκειτο πράγματι για σπάνιο φαινόμενο, πρωτόφαντο στον Τρικαλινό ουρανό που οπωσδήποτε δεν ήταν ούτε διάττοντας αστέρας, ούτε αεροπλάνο, ούτε το αμερικανικό διαστημόπλοιο «Κολούμπια» που εκτοξεύτηκε προχθές.
Όπως είναι γνωστό από προχθές πληθύνονται οι πληροφορίες για εμφάνιση φωτεινών αντικειμένων στον ουρανό, που έγιναν αντιληπτά στη Λάρισα, την Θεσσαλονίκη την Έδεσα και άλλου.
ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΟΛΟ
ΒΟΛΟΣ, 13.— Μεγάλο φωτεινό αντικείμενο παρόμοιο με μεγάλο αστέρι έκανε εμφάνιση στον ορίζοντα του Βόλου και χάθηκε μετά μισή ώρα περίπου. Ήταν χρώματος πορτοκαλόχρουν και το παρακολούθησαν πολλοί Βολιώτες.
ΣΤΗ ΘΕΣ)ΗΙΚΗ ΚΑΙ ΕΔΕΣΣΑ
ΘΕΣ)ΝΙΚΗ, 13. — Ιπτάμενα αντικείμενα ξαναφάνηκαν μεταξύ των ωρών 6 και 7 σήμερα το απόγευμα στον ουρανό της Θεσσαλονίκης και της Έδεσσας. Τα φωτεινά σημάδια με πολύχρωμες λάμψεις χάθηκαν μετά από μισή ώρα.
ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΘΕΣ)ΝΙΚΗ, 13. Ο πλανήτης Αφροδίτη κάθε 584 μέρες και από ορισμένα γεωγραφικά σημεία της χώρας δημιουργεί κόκκινες ανταύγειες που προκαλούν παίζοντας με τα σύννεφα τα φαινόμενα που έγιναν τις τελευταίες μέρες ορατά στην Θεσσαλονίκη και στις άλλες πόλεις της χώρας. Την εξήγηση αυτή έδωσε απόψε ο επιμελητής της αστρονομίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου κ. Βασ. Ξανθόπουλος, ύστερα από τον θόρυβο που δημιουργήθηκε με την εμφάνιση φωτεινών φαινομένων πάνω από την Θεσσαλονίκη και σ’ άλλες πόλεις της Μακεδονίας και Θεσσαλίας.
Από την εκσκαφή θεμελίων πολυκατοικίας
Κατάρρευση τριών παλαιών καταστημάτων
Χωρίς ανθρώπινα θύματα αλλά με μεγάλες υλικές ζημιές
Τρία καταστήματα, τα δυο ισόγεια και το ένα υπόγειο μεταβλήθηκαν σέ σωρό οικοδομικών υλικών, όταν κατέρρευσαν με πάταγο, τις πρώτες απογευματινές ώρες χθες, στην γωνία των οδών Στουρνάρα και Χατζηπέτρου της πόλης μας.
Η κατάρρευση των παλιών αυτών κτισμάτων προκλήθηκε απ’ την εκσκαφή δίπλα θεμελίων για την ανέγερση νέας πολυκατοικίας.
Συγκεκριμένα, στις 4.30 το απόγευμα χθες κατέρρευσαν με πάταγο το οίκημα όπου στεγάζονταν το καφεκοπτείο Αθανασίου Μάνου και το κουρείο Κων Τσιώνα στη γωνία των οδών Στουρνάρα και Χατζηπέτρου και το μεγαλύτερο τμήμα της ταβέρνας Αδελφών Λογοθέτη «Ο Κακάβας», που στεγάζονταν στο υπόγειο της οικοδομής. Ένα δίωρο προ της κατάρρευσης εκσκαπτικο μηχάνημα ασχολούνταν με την εκσκαφή θεμελίων στο διπλανό ακίνητο ιδιοκτησίας Δ. Κατσίγερα, εκ Τρικάλων, όπου ήταν προ ετών οι αποθήκες καπνοβιομηχανίας «Ματσάγκου» & το συμβολαιογραφείο Κέμου. Το ακίνητο έχει δοθεί με αντιπαροχή σε οικοδομική εταιρεία συμπολιτών για την ανέγερση οικοδομής. Κατά πληροφορίες μηχανικός είναι ο Κων. Μαϊπάς.
ΧΩΡΙΣ ΘΥΜΑΤΑ
Το ευτύχημα είναι ότι η κατάρρευση των παλιών κτισμάτων έγινε σε ώρα που δεν υπήρχαν μέσα οι ιδιοκτήτες ή πελάτες κι’ έτσι δεν σημειώθηκαν ανθρώπινα θύματα. Ένας μόνος πελάτης του κουρείου Τσιώνα, που ξυρίζονταν εκείνη την ώρα, τράπηκε γρήγορα σε φυγή μαζί με τον καταστηματάρχη και δυο που βρίσκονταν στο υπόγειο του «Κακάβα». Το ότι δεν σημειώθηκαν θύματα, οφείλεται στο γεγονός ότι πριν την κατάρρευση ακούγονταν προειδοποιητικοί τριγμοί.
ΟΙ ΖΗΜΙΕΣ
Οι προκληθείσες ζημιές από την κατάρρευση είναι σημαντικές, δεδομένου ότι καταστράφηκε όλο το εμπόρευμα του καφεκοπτείου, όλος σχεδόν ο εξοπλισμός και τα έπιπλα της ταβέρνας «Κακάβα καθώς και τα έπιπλα του κουρείου Τσιώνα.
Κατά τις πρώτες πρόχειρες εκτιμήσεις οι ζημιές υπολογίζονται σε 1 εκατομμύριο δραχμές.
Επίσης έσπασε ο αγωγός υδρεύσεως του Δήμου & διακόπηκε η υδροδότηση όλης της περιοχής.
Το παλιό οίκημα που κατέρρευσε είναι ιδιοκτησίας Γεωργ. Τσαγκούλη.
ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ
Δεν έγινε γνωστό ακόμη ποιόν βαρύνει η ευθύνη για την κατάρρευση. Πάντως, τόσο ο εργολάβος που έκανε την εκσκαφή των θεμελίων, χωρίς να υποστηρίξει τις διπλανές οικοδομές, όσο και ο επιβλέπων μηχανικός δεν έκαναν εμφάνιση, γεγονός που προκάλεσε πικρία στους επαγγελματίες που έπαθαν ανεπάντεχα μια τόση ζημιά και συζητιέται απ’ τους συμπολίτες που συνέρρεαν για να δουν την καταστροφή.
ΤΡΙΚΑΛΙΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΟΥ ΑΪΦΕΛ
(Από το ημερολόγιο συμπολίτη μας που μόλις γύρισε από ταξίδι του στην Ευρώπη)
…Βρισκόμαστε λοιπόν στη βάση του Πύργου Άιφελ. Το βλέμμα μας σηκώνεται πάνω στα πανύψηλα σίδερα του Πύργου και το κεφάλι μας γυρίζει έτσι πίσω, που το στόμα αναγκάζεται ν’ ανοίγει διάπλατα. Πηγάδι ολόκληρο το στόμα, ταψιά πελώρια τα μάτια. Βλέπουν, βλέπουν, βλέπουν και δε χορταίνουν. Τέλος θαμπώνουν, κουράζονται και προχωρούμε προς μία από τις τέσσερες βάσεις του Πύργου. Σε κάθε βάση περίπτερο τουριστικό και εισιτήρια. Βγάζουμε τα εισιτήρια μας για την κορυφή και μπαίνουμε στον ανελκυστήρα. Κολλάμε τις μύτες μας στα παράθυρα και θαυμάζουμε την πόλη από κάτω. Υπέροχο! Όνειρο! Θυμούμαστε κινηματογραφικά έργα που είδαμε κάποτε να εκτυλίσσονται στο Παρίσι και τα ζούμε τώρα. Ελληνικές κραυγές που κάνουν τους ξένους να στρέφουν τα μάτια τους σε μας γελώντας με συμπάθεια. Μια Γαλλιδούλα μας ακούει και χαμογελάει. Τα ταλαιπωρημένα μάτια μου θαμπώνονται και στρέφονται επάνω της. Φρύδι ολόμαυρο, πρόσωπο τέλειο, σώμα ηφαίστειο. Ξεφωνίζω:
—Έ ρε ένας κόμματος!
Το χαμόγελό της γίνεται εντονότερο, γεμάτο κατανόηση. Παίρνω θάρρος. Με πιάνει το Τρικαλινό. Κάθεται απέναντι μας και μας παρακολουθεί. «Θα σπάει πλάκα» σκέφτομαι Την χαιρετούμε με ένα νεύμα του κεφαλιού και μας αντιχαιρετά με χάρη. Ξεφωνίζω πάλι:
—Παιδιά θα κάνω έφοδο!..
—Καλή επιτυχία μου φωνάζουν, και ξεκινώ.
Με ελιγμούς προς τα δεξιά και αριστερά την πλευρίζω. Εν τω μεταξύ επιστρατεύω όλες μου τις γνώσεις στα Γαλλικά για να τις έχω πρόχειρες. (Καημένε Αζαριάδη δεν μούμαθες και πολλά!).
Ετοιμάζω τις λέξεις, τις προτάσεις και την προφορά. Πλησιάζω και ξεφουρνίζω ένα «μπαρντόν ματμαζέλ». Με κοιτάζει με συμπάθεια και τεντώνει τ’ αυτιά της περιμένοντας. Δείχνω στο βάθος του ορίζοντα ένα σκούρο οικοδομικό κατασκεύασμα με το δάκτυλο και ρωτώ στη Γαλλική γλώσσα (ο θεός να την κάνει).
—Μήπως ξέρετε ποιο είναι εκείνο το κτίριο;
Η απάντηση μοιάζει με κατάβρεγμα: εις άπταιστο ελληνική, ελαφρώς μυρίζουσα Πειραιά και Σακαφλιά…
—Ρε συ, μου λέει, αυτή η συνοικία γύρω — γύρω είναι ο Βύθουλας και αυτό το κτίριο που ρωτάς είναι το παλάτι της Μαντάμ Σουσού.
…Έκπληξι, ελαφρό κοκκίνισμα, θαυμασμός και τέλος χαρά.
— Ελληνίδα; Ρώτησα.
— Ναι, απ’ τον Πειραιά. Έχω στο Παρίσι τρεις —τέσσερες μήνες σ’ ένα θείο μου. Κι’ εσείς;
— Εμείς Έλληνες, Τρικαλινοί που ξεκινήσαμε να κατακτήσουμε την Ευρώπη. Έλα στην παρέα μας.
Φτάσαμε στην κορυφή με έναν παραπάνω στην παρέα μας. Κάτω στα πόδια μας κυλούσε ο Σηκουάνας τα θολά νερά του. Πιο μέσα η θρυλική Παναγία των Παρισίων. Μας φαινόταν πως από στιγμή σε στιγμή θα βλέπαμε τον Κουασιμόδο να σκαρφαλώνει για να χτυπήσει τις καμπάνες της. Αριστερότερα η Αψίδα του Θριάμβου. Όλο το Παρίσι μπροστά μας. Απλωνόταν ήρεμο στα πόδια μας, μεγαλόπρεπο, κουρασμένο απ’ τον χρόνο. Γερασμένο Παρίσι. Αιώνια ομορφιά… Ξεχαστήκαμε εκεί. Πέρασαν πάνω από δυο ώρες.
Κατεβήκαμε όταν αισθανθήκαμε έντονες διαμαρτυρίες απ’ το στομάχι και την ανάγκη να γνωρίσουμε καθένα απ’ αυτά τα θαύματα, τα αιώνια μνημεία ξεχωριστά, από κοντά, με τις λεπτομέρειες του και την ωραιότητα του.
Δια την αντιγραφή
Σ.Π.
Για την αντιγραφή: Σ.Α. Μπακοβασίλης
