Τη Δευτέρα 26 Ιουνίου το θέμα της ημέρας ήταν οι κατασκευές με σημεία. Το εργαστήριο με τίτλο «Από σημείο σε σημείο» ξεκίνησε διαβάζοντας στα παιδιά το βιβλίο «Η κυρία Άιφελ» της Alice Haquet. Η αρχιτέκτονας Κωνσταντίνα Αντωνιάδη εισήγαγε τα παιδιά στην έννοια της τρισδιάστατης κατασκευής με σχέδια και φωτογραφίες από την κατασκευή του πύργου του Άιφελ, ενώ στη συνέχεια ενθάρρυνε τα παιδιά να κάνουν την δική τους τρισδιάστατη κατασκευή με ζαχαρωτά.
Την Τρίτη 27 Ιουνίου ο φυσικός και υπεύθυνος του ΕΚΦΕ Βασίλης Παπάς υλοποίησε τη δράση «Τα σημεία επαφής στον ηλεκτρισμό». Με ευφάνταστο τρόπο ώθησε τα παιδιά να ανακαλύψουν σε ένα ντουλάπι μια μπαταρία και ένα λαμπάκι και να προσπαθήσουν να «ανάψουν» το λαμπάκι . Σε ένα ηλεκτρικό κύκλωμα πόσα σημεία επαφής υπάρχουν ; Ένα, δύο, τρία ή τέσσερα; Μάλλον τέσσερα. Και πως συνδέονται μεταξύ τους; Με δύο λάστιχα; Με δύο χαρτοταινίες; Με δύο λωρίδες αλουμινόχαρτου; Με δύο καλώδια; Τελικά η σύνδεση γίνεται με μονωτές ή αγωγούς; Όλα τα παραπάνω ερωτήματα καθώς και πολλά άλλα απαντήθηκαν στη διάρκεια του εργαστηρίου. Μάθαμε πως κινούνται τα ηλεκτρόνια μέσα σε ένα μεταλλικό αγωγό και παίξαμε όλοι ως κινούμενα ηλεκτρόνια σε ένα ηλεκτρικό κύκλωμα, χοροπηδώντας και περιστρεφόμενοι σε έναν αέναο χορό με τη βοήθεια της μπαταρίας!
Την Τετάρτη 28 Ιούνιου η Δημοτική Βιβλιοθήκη υλοποίησε δυο δράσεις. Η πρώτη δράση απευθυνόταν σε παιδιά προσχολικής ηλικίας και είχε ως θέμα «Το σημείο βρασμού» ένα εργαστήριο για το θυμό. Η εργοθεραπεύτρια Κατερίνα Κοπάνου διάβασε στα παιδιά το βιβλίο «Ο μεγάλος θυμός» της Mireille d’ Allancé και μοίρασε στα παιδιά το θυμόμετρο μαζί με ένα ξύλινο μανταλάκι για να δείξουν πάνω σε αυτό το βαθμό του θυμού τους. Πάνω σε ένα χαρτί σχεδίασαν τα παιδιά τη χώρα του θυμού τους. Εξωτερικεύοντας με αυτό τον τρόπο το πώς νιώθουν η εμψυχώτρια προέτρεψε τα παιδιά να φτιάξει το καθένα το δικό του κουτί θυμού- ηρεμιας βάζοντας μέσα πράγματα που όταν είναι θυμωμένα θα τα βοηθούν να ηρεμήσουν. Στόχος του εργαστηρίου ήταν να βοηθήσει τα μικρά παιδιά να καταλαβαίνουν το θυμό τους και να βρίσκουν τρόπους να μιλούν για αυτόν.
Η μέρα συνεχίστηκε με «Twister– ένα παιχνίδι με σημεία», μια πρόκληση ισορροπίας και ευλυγισίας από σημείο σε σημείο με την Νουρίτ Παλάτνικ. Οι κάρτες του παιχνιδιού είχαν εικονογραφήσεις ζώων από βιβλία, όσον αφορά τα παιδιά προσχολικής ηλικίας, ενώ για μεγαλύτερα παιδιά είχαν εικονογραφήσεις ηρώων. Στόχος του παιχνιδιού ήταν να παίξουν το γνωστό τους παιχνίδι twister, γνωρίζοντας λογοτεχνικούς ήρωες.