Σε έκτακτη συνεδρίαση του τον Αύγουστο του 1977 το Δημοτικό Συμβούλιο με αφορμή τον αιφνίδιο θάνατο του αρχιεπισκόπου Μακαρίου και μετά από σχετικές εισηγήσεις του προεδρεύοντος Ι. Μίγκα και του Δημάρχου Κ. Παπαστεργίου ενέκρινε ομόφωνα ψήφισμα.
Ο Ι. ΜΙΓΚΑΣ
Παίρνοντας το λόγο ο προεδρεύων αντιπρόεδρος Ιωάν. Μίγκας είπε τα εξής:
Η λύπηση απ’ το άκουσμα της απρόσμενης είδησης, της είδησης του θανάτου του ΜΑΚΑΡΙΟΥ, μας συγκλόνισε. Μας γέμισε την καρδιά μας με κατάθλιψη και πένθος.
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, στο χώρο συνεδριάσεων του ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ εμείς οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης για να αποτίσομε τον ύστατο χαιρετισμό στον ΜΕΓΑΛΟ ΑΝΔΡΑ τον ΠΑΤΡΙΩΤΗ εκλεγμένο ΠΡΟΕΔΡΟ της Κυπριακής Δημοκρατίας ΕΘΝΑΡΧΗ ΜΑΚΑΡΙΟ.
Κύριοι Συνάδελφοι από της 5.15 της 3 Αυγούστου μια μεγάλη καρδιά έπαψε να χτυπά, έπαψε να χτυπά η καρδιά που ήταν η συνείδηση της ΚΥΠΡΟΥ η συνείδηση του ελληνισμού. Και έπαψε να χτυπά στην πλέον κρίσιμη καμπή της Ιστορίας της Κύπρου, της Ιστορίας της ‘Ελλάδας της Ιστορίας του Ελληνισμού.
ΕΡΕΥΝΑ – ΚΕΙΜΕΝΑ: Σ.Α. ΜΠΑΚΟΒΑΣΙΛΗΣ
Και πρέπει η πίκρα να συντρόφευσε την τελευταία του πνοή, κι’ ήταν επόμενο γιατί οι ορδές του ΑΤΤΙΛΑ που καθοδηγούνται απ’ τους Αμερικανούς Ιμπεριαλιστές τους ενταφιαστές της ελευθερίας και ανεξαρτησίας των Λαών κατέχουν το πλέον γόνιμο κομμάτι του Μαρτυρικού Νησιού. Γιατί 200.000 πρόσφυγες εξακολουθούν να είναι πρόσφυγες και να διαβιώνουν κάτω από κάτω από άλλες συνθήκες.
Γιατί 2.000 αγνοούμενοι εξακολουθούν να είναι αγνοούμενοι. Γιατί οι υπαίτιοι της Κυπριακής Τραγωδίας οι απαρτίζοντες την στρατιωτικοπολιτική φασιστική προδοτική κλίκα, κυκλοφορούν ανάμεσα μας ελεύθεροι χωρίς να λογοδοτήσουν για το ειδεχθές έγκλημα τους κατά του Κυπριακού Λαού, κατά του ελληνικού έθνους.
Η Κύπρος, ο ελληνισμός, ο αδέσμευτος κόσμος, αλλά νομίζω κι, όλη η οικουμένη έχασαν ένα φωτεινό και εμπνευσμένο ηγέτη ένα άνθρωπο της ειρήνης, του δικαίου και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Το κενό οπωσδήποτε είναι φοβερό γιατί οι ηγέτες της ακτινοβολίας και του κύρους του εκλιπόντος και σπανίζουν και εμφανίζονται στην ιστορία κατά μακρά χρονικά διαστήματα.
Εν όψει αυτής της αλήθειας συντετριμμένοι για την εθνική αυτή απώλεια, ας τιμήσουμε με την ποιό δυνατή πατριωτική έξαρση τον μεγάλο αυτό πολιτικό άνδρα της εποχής μας, και ας μας εμπνέει πάντα ο πατριωτισμός του η αγωνιστικότητα του ή δικαιοκρισία του και ας έχουμε πάντα ως βαθύ πιστεύω μας ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε με τα μέσα που διαθέτουμε για την πραγμάτωση τέλος πάντων των σκοπών του μεγάλου αυτού ΕΘΝΑΡΧΗ, οι οποίοι είναι δίκαιοι σκοποί όλου του ελληνισμού για μία ενιαία ανεξάρτητη κυρίαρχη Κύπρο.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ
Μετά το λόγο πήρε ο Δήμαρχος ο οποίος είπε τα εξής:
Είναι γνωστός ο πικρός λόγος της σημερινής έκτακτης συνεδρίασης μας.
Σαν κεραυνός μέσα στον ουρανό τον αίθριο ήρθε το απίστευτο στην αρχή και οδυνηρό τελικά άγγελμα:
Ένα Δωρικό μνημείο, αντοχής αδάμαστης, κατέρρευσε στην Κύπρο ανεπάντεχα. Του Πολέμαρχου η καρδιά έπαψε να χτυπάει. Ο Αρχιεπίσκοπος νεκρός!!
Με κρατημένη την ανάσα η Κύπρος, η Ελλάδα, ο κόσμος όλος άκουσαν την μακάβρια ιαχή του χάρου.
Ο Άνθρωπος που γεννήθηκε για να πεθάνει στις επάλξεις των λαϊκών διεκδικήσεων, ο ρασοφόρος που έγινε σύμβολο ξεσηκωμού των καταπιεζομένων, ο ασυμβίβαστος οδηγητής κι’ ο ακατάβλητος αγωνιστής χτυπήθηκε… ανορθόδοξα!
Πολύχρονοι ψυχικοί συγκλονισμοί, αγχώδη δημοψηφίσματα, προσωπικές εξορίες, κρεμάλες συντρόφων, λεηλασίες και προσφυγές, δολοφονικές απόπειρες εναντίον του, προδοσίες και χαφιεδισμοί, όλα αυτά συντέθηκαν σε ένα φονικό βέλος με στόχο την καρδιά του Πρωταγωνιστή!!
Και η Μεγάλη Καρδιά δεν άντεξε κάτω απ’ τη θλίψη, την οδύνη και τα ερείπια που σώρευσε ο Αττίλας στον μαρτυρικό Λαό του. Η καρδιά του τον προειδοποίησε για το που οδηγείται, όμως Εκείνος, αγέρωχος βάδισε το πεπρωμένο του, πέθανε όρθιος σαν το κυπαρίσσι στην πυρκαγιά. Έτσι αποκτάει ξεχωριστή αξία η αυτοθυσία του.
Σήμερα σύσσωμη η Κύπρος ομόψυχη η Ελλάδα κι ολόκληρος ο αγωνιζόμενος για ιδανικά κόσμος ακουμπάνε ευλαβικά στο σκήνωμα του Μάρτυρα.
Σήμερα η Κύπρος θρηνεί το περιούσιο τέκνο της στην πιο κρίσιμη φάση της Ιστορίας της, τώρα που ήταν αναγκαίος παρά ποτέ άλλοτε.
Σήμερα οι Δημοκρατικοί λαοί έγιναν φτωχότεροι και πλούτισε η ιστορία τις σελίδες της με μία αναντίλεκτη προσωπικότητα.
Σήμερα· κατεβαίνει στον τάφο, Εκείνος που ανέβασε την Εθνική Συνείδηση ολοκλήρου του Ελληνισμού κατά του προαιώνιου εχθρού του.
Την ώρα τούτη που η γαληνεμένη μορφή του Αρχιεπισκόπου βρέχεται απ’ τα καυτά δάκρυα των απορφανισμένων, την ώρα τούτη που ο Μπουρλοτιέρης των Κυπριακών ψυχών, ο Άγιος του αγώνα, ονειρεύεται μεσ’ το βαρύ του ύπνο, τούτη την ώρα ξεκινάει το ΧΡΕΟΣ του λαού, όλων των Ελλήνων, να βοηθά η Κύπρος με συνέπεια και αποφασιστικότητα για να γίνει ελεύθερη, εδαφικά αδιαίρετη, αδέσμευτη και κυρίαρχη όπως ήταν και του Μεγάλου Νεκρού η θέληση.
Η ψυχή του· Μακαρίου, απελευθερωμένη απ’ το Σώμα του, θα φτερουγίζει από βουνοκορφή σε σπηλιά, από τα Μοναστήρια στο λαό κρατώντας το ένα χέρι το σταυρό & τ’ άλλο το καρυοφύλλι, όσο να εκπληρωθεί ο πόθος της.
Αυτή η ψυχή, η μοναδική θα παρακολουθεί και θα εμπνέει.
Σύσσωμος ο λαός της πόλης των Τρικάλων που με την Κύπρο και το Ήρωα της έχουν ακατάλυτους δεσμούς αίματος στη σημερινή αποφράδα ήμερα στέλνει με Δημοτικό του Συμβούλιο στον δοκιμαζόμενο αδελφό Κυπριακό λαό και στον Προεδρεύοντα κ. Κυπριανού το παρακάτω ψήφισμα:
Ύστερα απ’ αυτό διαβάστηκε το ψήφισμα το όποιο και εγκρίθηκε ομόφωνα.
ΔΗΜΟΣ ΤΡΙΚΚΑΙΩΝ
ΨΗΦΙΣΜΑ
Το Δημοτικό Συμβούλιο πού συνήλθε εκτάκτως σήμερα την 4ην Αυγούστου 1977, ημέρα Πέμπτη και ώρα 1.30 μμ. για το θάνατο του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και αφού άκουσε τον προεδρεύοντα κ. Μίγκα και τον Δήμαρχο κ. Παπαστεργίου οι όποιοι αναφέρθηκαν στην ζωή του Μακαρίου που την ανάλωσε για το μεγαλείον του Ελληνισμού και την ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Κύπρου και περιέγραψαν την ηγετική φυσιογνωμία του αποθανόντος.
Αποφασίζει
- Εκφράζει τη βαθειά του θλίψη για τον πρόωρο χαμό του αγωνιστή Αρχιεπισκόπου.
- Αποτίει φόρο τιμής στον Μεγάλο Νεκρό μετονομάζοντας την πλατεία Μητροπόλεως της πόλης σε πλατεία Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
- Υπόσχεται αμέριστη συμπαράσταση στο δίκαιο αγώνα του αδελφού λαού μέχρις εκπληρώσεως των διακηρύξεων Εκείνου.
- Συνιστά ψυχραιμία και ενότητα για να συμπληρωθεί το κενό που άφησε ο θάνατος του Προέδρου Μακαρίου.
- Εύχεται άντληση θάρρους και ζωής από το θάνατο του Ανδρειωμένου.
6.·Να παρακολούθηση σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο τις Εκδηλώσεις Πένθους.
- Να δημοσιευθεί το παρόν ψήφισμα στον τοπικό Τύπο.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Το Δ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
